ညိဳျပာျပာ
လတာျပင္ေျခရင္း
လႈိင္းတက္ရာ ေဗဒါတက္
လႈိင္းသက္ရာ ဆင္း။
ဆင္းရလည္း မသက္သာ
အုန္းလက္ေႂကြ ေရေပါေလာ
ေမ်ာစုန္လို႔လာ။
အဆင္းနဲ႔အလာ
လႈိင္းတက္ရာ ေဗဒါတက္
လႈိင္းသက္ရာ ဆင္း။
ဆင္းရလည္း မသက္သာ
အုန္းလက္ေႂကြ ေရေပါေလာ
ေမ်ာစုန္လို႔လာ။
အဆင္းနဲ႔အလာ
ေဗဒါမအေထြး
အုန္းလက္ေႂကြ သူ႔နံေဘး
ေစာင့္ခဲ့ရေသး။
ေစာင့္ခဲ့လည္း မသက္သာ
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီတစ္လံုးက
ဖံုးလိုက္ျပန္ပါ။
ျမဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ
မေဗဒါအလွ
တစ္လံကြာ လႈိင္းအႂကြ
ေပၚလိုက္ျပန္ရ။
ေပၚျပန္လည္း မသက္သာ
ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေျမာင္းငယ္ထဲက
ဘဲထြက္လို႔လာ။
ဘဲအုပ္မွာ တစ္ရာႏွစ္ရာ
မေဗဒါက တစ္ပင္ထဲ
အယက္အကန္ခံလို႔
ေဗဒါပ်ံ အံကိုခဲ
ပန္းပန္လ်က္ပဲ။
အုန္းလက္ေႂကြ သူ႔နံေဘး
ေစာင့္ခဲ့ရေသး။
ေစာင့္ခဲ့လည္း မသက္သာ
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီတစ္လံုးက
ဖံုးလိုက္ျပန္ပါ။
ျမဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ
မေဗဒါအလွ
တစ္လံကြာ လႈိင္းအႂကြ
ေပၚလိုက္ျပန္ရ။
ေပၚျပန္လည္း မသက္သာ
ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေျမာင္းငယ္ထဲက
ဘဲထြက္လို႔လာ။
ဘဲအုပ္မွာ တစ္ရာႏွစ္ရာ
မေဗဒါက တစ္ပင္ထဲ
အယက္အကန္ခံလို႔
ေဗဒါပ်ံ အံကိုခဲ
ပန္းပန္လ်က္ပဲ။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
No comments:
Post a Comment